سال ۲۳۳ هجری قمری
| ۴ - قرن ۳ هجری قمری - ۲ | |
| امامت | |
|---|---|
|
امام هادی(ع) (دوره امامت: ۳۴ سال (۲۲۰ تا ۲۵۴ق) | |
| حکومت‌های سرزمین‌های اسلامی | |
| خلیفه عباسی | متوکل |
| وقایع مهم | |
| وادار شدن امام هادی(ع) به سفر از مدینه به سامرا به دستور متوکل عباسی | |
| عزل کارگزاران واثق عباسی توسط متوکل عباسی | |
| سیل در موصل | |
| قحطی در اندلس | |
| شورش در آفریقا | |
| زلزله بزرگ در شام | |
| تولدها و وفات‌ها | |
| وفات ابن زیات | |
| وفات ابن سماعه | |
| وفات یحیی بن معین | |
سال ۲۳۳ هجری قمری دویست و سی و سومین سال، از سال‌شمار هجری قمری است. در این سال، متوکل عباسی امام هادی(ع) را وادار ساخت تا از مدینه به سامرا سفر کرده و در آنجا ساکن شوند. در این سال، کارگزاران واثق عباسی توسط متوکل عباسی عزل شدند و در برخی از سرزمین‌های اسلامی، بلایای طبیعی همچون سیل و زلزله رخ داد و خسارات و تلفات زیادی به جا گذاشت.
روز نخست این سال یعنی ۱ محرم مصادف است با چهارشنبه ۳۰ مرداد سال ۲۲۶ شمسی و ۲۱ اوت سال ۸۴۷ میلادی. روز پایانی سال یعنی ۲۹ ذی‌الحجه، مصادف است با شنبه ۱۸ مرداد سال ۲۲۷ شمسی و ۸ اوت سال ۸۴۸ میلادی.
رویدادها
- متوکل عباسی تصمیم گرفت امام هادی(ع) را وادار کند از مدینه به سامرا برود و در آنجا ساکن شود.
- متوکل عباسی، کارگزاران واثق عباسی را برکنار کرد.
- زلزله بزرگ در شام که تلفات زیادی به دنبال داشت.
- سیل در موصل که به غرق شدن هزاران نفر انجامید.
- شیوع گرسنگی و قحطی در اندلس.
- شورش در آفریقا و سرکوب آنها توسط خلافت عباسی.
وفات‌ها
- ابن زیات. وزیر زورگو و متکبر اما کاردان در دربار معتصم عباسی بود که پس از وفات واثق، کوشید تا فرزند واثق به خلافت برسد اما موفق نشد و خلافت به متوکل عباسی برادر واثق رسید. متوکل بعد از قدرت یافتن، اموال ابن زیات را مصادره و او را شکنجه نمود و بر اثر همین شکنجه، ابن زیات از دنیا رفت.
- ابن سماعه. وی محدِّث، اصولی و فقیه بود و منصب قضاوتِ دستگاه هارون‌الرشید در بغداد را به عهده گرفت.
- یحیی بن معین. او از بزرگان حدیث و مورّخ رجال حدیث به شمار می رفت. ذهبی، بخاری و احمد بن حنبل، بسیار او را ستوده‌اند.
پانویس
- ↑
- ↑ جعفریان، حیات فکری سیاسی امامان شیعه، ۱۳۹۳ش، ص۶۲۸.
- ↑ ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه حجتی و شفیعی، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۵۰۸.
- ↑ به نقل از ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ج ۱، ص ۵۰۹: الاعلام زرکلی، ج ۷، ص ۱۲۶؛ وفیات الاعیان، ج ۵، ص ۹۴-۱۰۱؛ الأغانی، ج ۲۰، ص ۴۶؛ شذرات الذهب، ج ۲، ص ۷۸؛ البدایة والنهایه، ج ۱۰، ص ۳۷؛ الفهرست، ص ۱۷۷؛ العبر، ج ۱، ص ۴۱۴؛ تاریخ طبری، ج ۹، ص ۱۵۶؛ تاریخ ابن اثیر، ج ۷، ص ۳۶؛ تاریخ بغداد، ج ۲، ص ۳۴۲؛ اعتاب الکتّاب، ص ۱۳۳؛ خزانة الأدب، ج ۱، ص ۲۱۵؛ ابن خلدون، ج ۳، ص ۵۷۹؛ امراء البیان، ج ۱، ص ۲۷۸.
- ↑ به نقل از ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ج ۱، ص ۵۰۹: الاعلام زرکلی، ج ۷، ص ۲۳; تهذیب التهذیب، ج ۹، ص ۲۰۴؛ تاریخ بغداد، ج ۵، ص ۳۴۱.
- ↑ به نقل از ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ج ۱، ص ۵۰۹: الاعلام زرکلی، ج ۹، ص ۲۲۸؛ تاریخ بغداد، ج ۱۴، ص ۱۷۷؛ تذکرة الحفّاظ، ج ۲، ص ۴۲۹؛ العبر، ج ۱، ص ۴۱۵؛ وفیات الاعیان، ج ۶، ص ۱۳۹؛ شذرات الذهب، ج ۲، ص ۷۹؛ مروج الذهب، ج ۴، ص ۱۲؛ بروکلمان، تاریخ الشعوب الاسلامیه، ج ۳، ص ۱۶۱.
منابع
- ترمانینی، عبدالسلام، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه علی‌اکبر امامی حجتی و مصطفی شفیعی، نشر پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
رده: